Capítulo 1: "Unha ventá ó Atlántico"

7 comentarios:

PAULA dijo...

Que guay!!! como mola!! queremos ver máis vídeos pronto!!!.
besos

De_Kai_Miento dijo...

Paréceme unha proposta moi interesante. As imaxes teñen unha grande carga lírica. Agardarei aos novos cápitulos. Vémonos. Saude.

Dani dijo...

Neste capítulo quero mostrar un lugar que para min é moi especial. Houbo unha etapa da miña vida (esa pola que a metade da poboación humana pasa nalgún momento, e a outra metade aínda está a esperar por ela sen darse conta), que o pasei francamente mal. Un momento no que chegas ó fondo e xa non podes seguir máis abaixo...Horas horas e mais horas mirando cara ó mar neste lugar, axudaronme a saír desa situación.

Moita xente pensará que esto que digo son parvadas, pero en realidade, ninguén pode ser hipócrita consigo mesmo; e cando está acompañado pola súa soidade entende o que digo, simplemente porque nos pasa a todos, porque somos humáns.

Somosauga dijo...

Eu non vou ser hipócrita... a beira do mar é case coma un confesionario en voz baixiña, coas ondas do mar a bater, e nós, pequeniños coma somos, buscando respostas.

Gustáronme especialmente as imaxes do mar de noite (lembranme algún poema)

mary dijo...

Hay gente que escribe con mucha pasiön y sentimiento son los llamados poetas.
Tu con estas bellas imágenes nos transmites
una gran sensibilidad y nobleza de corazón.
Espero que no decaiga tu ilusión
Felicidades.............

Begoña Pastoriza dijo...

Sodes uns artistas da imaxe, das palabras, do sentimento e da expresión!

Dani dijo...

Graciñas Begoña, traballar tantos anos con Caamaño e Raki, algo se aprende. Eu estou empezando agora e me qudean moitas cousas por aprender, ata chegar a ser como eles, pero algo se vai pegando jejeje ou eso espero...
Bikiños

Publicar un comentario